Hit the road: Australia

Op vrijdag 18 mei zijn we rond 23.00 uur van het warme Indonesie naar het frissere Australie gevlogen om aan een nieuw avontuur in een nieuw continent te beginnen. Een vlucht van slechts 5 uur, terwijl het voor het gevoel zo ver weg lijkt. 

Melbourne

Na een rustige vlucht zijn we 's ochtends vroeg aangekomen in Melbourne. We zijn vanaf het vliegveld met een taxi naar de autoverhuur  gegaan en hebben een stoere auto met daktent opgehaald. Sieger had de eer om direct (links) hartje centrum Melbourne in te rijden. We hadden namelijk een hotelletje geboekt in het centrum, om eerst Melbourne nog even te verkennen. We konden de auto parkeren in de parkeergarage naast het hotel dus dat was perfect. Sieger reed als een natuurtalent door de stad dus dat verliep allemaal heel voorspoedig. 

We hebben Melbourne eerst via de Free Circle tram verkend, dit is een hele oude tram die (gratis) een vast rondje door de stad rijdt waarbij je al langs leuke bezienswaardigheden komt. Daarna zijn we wandelend verder gegaan door het centrum. Rond lunchtijd was het tijd om even terug te gaan naar het hotel om wat uit te rusten, het was namelijk een kort nachtje ivm het ' s nachts vliegen. 's Middags zijn we met de tram naar het zuiden van Melbourne gegaan, Albert Park. Albert Park is vooral bekend vanwege het formule 1 circuit. Nu hadden wij het geluk dat een van de pitboxen open stond, laat dit nou net die van Max Verstappen zijn! Hoe vet is dat! In het Albert Park heb je ook diverse sportvelden; cricket, rugby, Australian Football etc. Omdat het zaterdagmiddag was, waren er veel wedstrijden, we hebben onze ogen uitgekeken. Van het Albert Park zijn we naar St. Kilda Beach gelopen. Het was hier wat fris op het strand dus we zijn niet heel lang gebleven, maar St. Kilda is vooral bekend van de Pinquin pier. Rond schemer komen hier veel pinquins uit het water en verstoppen zich tussen de stenen in de pier. Prachtig gezicht. Voor vandaag was dit genoeg sightseeing dus terug naar het hotel. Bij het hotel hadden we een oven in de keuken op het dakterras, dus we hebben voor het eerst in lange tijd voor onszelf 'gekookt', namelijk pizza. Heerlijk om dat zelf even in de hand te hebben. De volgende ochtend zijn we door de typische laneways gewandeld. Dit zijn smalle steegjes, meestal overdekt, waar veel Melbourners lekkere koffie drinken dit hebben wij dus ook even gedaan. Daarnaast heb je veel street art, dus we hebben ook deze straatjes meegepakt. Na de lunch was het tijd om in de auto te stappen en te beginnen aan ons volgende avontuur:

Great Ocean Road 

Met een volle tank zijn we op pad gegaan, in Australie heb je lang niet overal tankstations of winkels, dus we zijn goed voorbereid met brandstof en voedsel op pad gegaan. Vooral Yolanda vond dit spannend, Sieger was er wat relaxter onder :-) Vanaf Melbourne zijn we richting Kenneth River gereden (kleine 200 km). Onderweg zijn we naar Bells Beach geweest, dit is een hele bekende surf spot, met name vanwege de grote golven. Hiervandaan zijn we verder gereden naar Light House Point, een hele gave vuurtoren aan de oceaan, wat een uitzichten. Genieten dit. Onze volgende stop was Kenneth River, net voor Apollo Bay. Deze plek is bekend omdat hier ontzettend veel koala's en prachtige vogels (parrots) zitten. Toen we aankwamen hebben we eerst de daktent opgezet omdat dit de eerste keer was. Dit ging wonderbaarlijk makkelijk. In 5-10 min was ons huisje klaar. We hadden wel nog wat ' haringen' over. Omdat het regende wilden we in de camp kitchen koken, maar toen we daar aankwamen zat er een Australisch stel dat een heerlijke Thaise maaltijd bereid had en veel over had. Dus of we wel met hun mee wilden eten, natuurlijk! Heerlijk zitten smullen! Die regen die we hadden moest wel weer even wennen in 75 dagen hadden we slechts 1 uurtje regen gehad in Azie. 

Het was een onrustig nachtje, het waaide en regende erg hard, de flappen van de tent maakten veel herrie en de oceaan was ook vrij gehorig. Eerst hebben we een lekker ontbijtje genomen. Het voordeel is dat veel campings een camp kitchen hebben, dus in dit geval konden we ook lekker een broodje roosteren voor het ontbijt. 

Na het ontbijt waren we toch wel nieuwsgierig naar de koala's. We hebben er maar liefst één hoog in de boom gezien, maar het was er toch echt één! De prachtige rode parrots waren beter te vinden. Na dit avontuurtje zijn we weer gaan rijden. 

Op naar de grootste bezienswaardigheden van de Great Ocean Road. We zijn eerst naar de Gibson Steps gereden, hier hadden we een prachtig uitzicht maar het regende en waaide flink dus snel door naar de volgende spot. De volgende spot waren de welbekende 12 Apostles. Dit zijn rotsen die ooit ' uitgesleten'  zijn en nu apart van elkaar in de zee staan. Helaas zijn het er maar 8 ipv de 12 zoals de naam zegt ;-). Ze waren prachtig! Vanaf deze toeristische spot zijn we doorgereden naar Loch Ard and George. Deze liggen ook aan de shipwreck coast zoals deze regio wel genoemd wordt. Door de sterke stroming en golven zijn er destijds veel schepen op de klippen gevaren. Indrukwekkend om dit te zien! Van al dit moois kregen we trek en zijn in het prachtige kleine dorpje Port Campbell naar een supermarkt gegaan, om vervolgens bij een prachtig uitzicht te genieten van een wit bolletje kaas. Jammie. De volgende spot was London Bridge, hier gaan verschillende leuke verhalen over rond, maar in de basis is de London Bridge een stuk rots wat ingestort is, waardoor er nu een soort eilandje staat. Wederom heel mooi. Omdat we in een korte periode naar Adelaide wilden rijden, zijn we nog wat verder gereden . Via Bay of Islands, de naam zegt het al, zijn we doorgereden naar Koroit. Vlak voor Koroit kwamen we door Warnabool. Daar stond een grote kaasfabriek dus die hebben we bezocht. In de winkel kon je kaas proeven, en aangezien er zo'n ontzettende behoefte was aan kaas en omdat het gratis was, hebben wij geen proeverij gedaan maar zijn we helemaal los gegaan en was bijna alles op. Zo lekker om weer (goede!) kaas te eten. Bedankt Cheese World in Allisonford. Koroit was een heel klein plaatsje waar we het gevoel hadden dat het hele dorp onbewoond was. Een beetje spooky. Nadat we nog wat verder nagedacht hadden kwamen we er ook achter waar de haringen voor waren die nog bij de tent zaten, dus toen we die goed bevestigd hadden stond de tent al wat stabieler. Al waaide en regende het nog steeds hard, de temperatuur was nog circa 13 graden overdag, dus wel iets anders dan wij gewend waren. Vandaag weer ongeveer 225 km gereden. 

De volgende ochtend zijn we vertrokken richting Robe, ongeveer 335 km. Bij de camping zat Tower Hill Reserve, we zijn hier een rondje doorheen gelopen en hebben een aantal heuze kangaroos gezien, gaaf! Vanaf  daar zijn we doorgegaan naar Battery Hill, hier konden we weer koala's spotten, maar helaas konden wij ze (weer) niet vinden. De route vanaf Robe verder richting Adelaide was iets ' saaier'  dan het eerste gedeelte, omdat we nu niet meer strak langs de kust reden, we moesten echter veel kilometers maken dus dit was de beste route en ook een typisch Australische uitgestrekte route. We hebben een tussenstopje gemaakt in Beachport wat verrassend gave uitzichten had, soms is het leuk dat je spontaan zulke niet toeristische plekjes tegenkomt. Uiteindelijk zijn we iets voorbij Robe (vlak voor Kingston) naar een camping gereden. Deze camping lag wederom aan de oceaan en had geen douche en camp kitchen, alleen een dixie. Even behelpen maar ook wel heel leuk back to basic. (Blikje spaghetti opwarmen op een gaspitje met een hoofdlampje op, en eten vanaf de kofferbakklep wil ook prima). 

Na een droog en rustig nachtje zijn we mooi op tijd gaan rijden, douchen kon immers niet.  De route naar Adelaide was ook vrij recht toe recht aan (wederom circa 335 km). Omdat er weinig spots waren op deze route waren we redelijk vroeg in de middag in Adelaide. We hebben het centrum wat verkend, hebben een bezoek gebracht aan de prachtige Adelaide Oval en zijn daarna naar onze laatste camping gereden. Deze camping lag net buiten de stad en met een wandelingetje de heuvel op hadden we een prachtig uitzicht over Adelaide en de oceaan die erachter ligt.

We hebben 's avonds gekookt in de keuken van de camping, maar uiteraard wel een simpele backpackers maaltijd. We zaten nog aan tafel toen er een Australisch stel (Stewart & Annet) naar de BBQ liep (op veel campings staan openbare bbq's voor algemeen gebruik). We zeiden voor de grap nog tegen elkaar dat we het niet erg zouden vinden als iemand ons weer lekker eten aan zou bieden. Er bestaan wonderen, want nog geen 10 minuten later kwam Annet naar ons toe en vroeg of we stukjes kip piri piri wilden hebben, omdat ze te veel hadden. Daar hebben we natuurlijk direct ja op gezegd. Stewart ging de kip voor ons grillen op de BBQ en dit was de beste kip die we in de afgelopen 12 weken gegeten hebben haha, ultiem genieten. Na het eten werden we door dit stel uitgenodigd in hun stacaravannetje en hebben daar heerlijk koffie gedronken, vele verhalen uitgewisseld en ontzettend gelachen. Deze mensen waren zo hartelijk en vol zelfspot. Zij kwamen uit een klein plaatsje op een paar uur rijden van Adelaide, je merkt wel dat de mensen die buitenaf wonen over het algemeen erg hartelijk zijn en gewend zijn op elkaar aangewezen te zijn. Na een lekker bakje koffie kwamen er allerlei Australische lekkernijen uit de koelkast waar een lepel in gestoken werd en wat we mochten proeven, hilarisch! Wat een bijzondere avond was dat. Na deze heerlijke avond kropen we voor de laatste avond in de daktent. Ook wel weer jammer om de auto met daktent in te moeten leveren, het was een heel leuk avontuur. 

De volgende ochtend zijn we na het inpakken van de tent (zie video) vanaf de camping naar de autoverhuur gereden en daarvandaan rechtstreeks naar het vliegveld. Alice Springs als volgende bestemming. 

In totaal hebben we ruim 1200 km gereden van Melbourne naar Adelaide. Wat een fantastisch avontuur om dit zelf te doen in een auto met daktent. 

Alice Springs - Ayers Rock tour 

Van Adelaide zijn we naar Alice Springs gevlogen. Een vlucht van maar 2 uur (1600 km), maar wel echt midden in de outback van Australie. Het vliegveld was erg klein, er was slechts 1 bagage band en 1 shuttlebus naar de stad dus we waren zo in ons hostel. Deze stad heeft ongeveer 23.000 inwoners en ligt in the Northern Territory van Australie, dit vind je terug in het midden/noorden op de kaart van Australie. Alice Springs is de derde grootste plaats in de Northern Territory, kun je nagaan hoe weinig mensen hier in het hele gebied wonen. Er leven in dit deel van Australie veel Aboriginals, dat zie je terug op straat maar ook hoor je veel verhalen en geschiedenis over de levenstijl van deze mensen. Dit ligt overigens wel heel gevoelig, want de Aborignals kennen veel hierarchie en niet iedereen mag alle verhalen horen. De informatie die je krijgt hangt dus af van je rangorde. Ook onze gids mocht niet alles vertellen en wist zelfs niet alles. 

We zijn naar Alice Springs gekomen voor DE tour van Australie, namelijk een bezoek aan Ayers Rock of zoals de Aboriginals het noemen: Uluru. We hadden besloten om dit deel van Australie te verkennen met een tour. We boekten hiervoor de Uluru tour van 3 dagen en 2 nachten bij Mulgas Adventures. Samen met 9 andere personen hebben we veel van de outback gezien. We sliepen eerst een nachtje in het hostel Alice Lodge Backpackers, ook hier hebben we een heerlijk verblijf gehad, dus mocht iemand nog iets zoeken in Alice Springs, dit is wel een aanrader ;-) 

We werden de ochtend van de tour rond 6 uur opgehaald door een prachtige roze bus van de firma Mulgas Adventures voor de Uluru tour. We hebben deze organisatie als zeer prettig en kleinschalig ervaren. Het eten was goed en de gids was fantastisch. Zij wist veel te vertellen over cultuur en historie, maar ze was ook niet vies van een grapje! 

Na een uurtje rijden waren we bij Stuarts Well, een kamelen boerderij, we mochten hier even rijden op een kameel. Dat deze beesten veel groter zijn dan paarden was nog een kleine verrassing voor ons, maar een hele leuke ervaring.  Na deze stop zijn we weer een stukje verder gereden, we hadden veel kilometers op de planning staan. Onderweg zijn we gestopt om met z'n allen hout te sprokkelen voor het kampvuur, maar ook om te genieten van een prachtige sunrise in de outback. Een uitgestrekt landschap met een prachtige zon, wat wil je nog meer. We reden steeds 100-150 km voordat we een stop hadden, om bijvoorbeeld te tanken of een toilet te bezoeken. Er was verder geen plaats om te stoppen onderweg, dat is echt het outback gevoel. Na een korte stop op het meest centrale plekje (meest outback achtige stuk) van Australie zijn we doorgereden naar de camping bij Uluru. We kregen hier een lunch en konden genieten van een prachtig uitzicht op de Uluru rock. Omdat het winter is op dit moment is het eerder donker, dus de oh zo flexibele gids van Mulgas gooide het programma in overleg met ons om, zodat we optimaal gebruikt konden maken van de dag en de zon. Vanaf de camping zijn we doorgereden naar een ander gebergte, Kata Tjuta. In tegenstelling tot Uluru mocht je deze bewandelen, dus we hebben hier echt prachtige en indrukwekkende plekjes gezien.  Van Kata Tjuta zijn we teruggegaan naar de camping en onder het genot van een paar flessen Champagne (ook geregeld door Uluru Tours :-)) hebben we met de groep een gave zonsondergang gezien en geproost, met uitzicht op de welbekende Uluru. Intens genieten! En ondertussen had de gids gekookt dus wat wil je nog meer. Na een avondje spelletjes bij het kampvuur was het tijd om in onze slaapzak te kruipen. We hebben buiten geslapen onder de sterrenhemel, met je slaapzak in een zogenaamde swag. Deze swag is ook een soort grote slaapzak die je warm houdt.  De gids vertelde nog even dat er soms slangen waren, maar omdat we net daarvoor een muis in de keuken ontdekt hadden, zouden er waarschijnlijk geen slangen zitten. Heel fijn als je in de open lucht slaapt :-) Wat een gave ervaring was het om buiten te slapen, deze stond op de bucketlist van Yolanda dus die kan er nu ook af. 

Na een iets wat frisse nacht zijn we om 5 uur gewekt door onze gids Tahnee en na een lekker ontbijtje zijn we met de bus richting de Uluru rock gereden. We hebben een wandeling gemaakt tijdens zonsopkomst, waarbij we zo'n 10 km rondom deze Uluru rock gewandeld hebben. Tegen 10.30 uur kwamen we onze gids weer tegen en hebben we het laatste stuk van de route met haar gelopen. Het leuke hiervan was dat ze ook hier weer veel wist te vertellen over de Aboriginal cultuur en de historie van dit gebied; niet geheel onbelangrijk om deze tour en de omgeving echt goed te ervaren. Waar de organisatie Mulgas Adventures (Uluru tours) erg goed in was, was om het persoonlijk te maken, dus het programma werd echt aangepast op onze wensen. Daarnaast was er overal iets te eten of te snacken, buiten de vaste maaltijden om. Ook wel fijn als je in de outback zit en niet zelf even naar een supermarktje kunt lopen.  Ons 3 daagse uitje in de rimboe voelde daardoor toch echt wel als ' vakantie'. 

Het gebied waar we verbleven (Uluru en Kata Tjuta) was eerder ' eigendom ' van de Aboriginals, zij leefden hier met al hun rituelen etc, maar uit eindelijk heeft de overheid dit gebied ' teruggenomen'  en wonen er geen Aboriginals meer helaas. De verhalen over de cultuur en de leefwijze van de Aboriginals zijn erg intrigerend. Uluru is 348 meter hoog en Kata Tjuta is 546 meter hoog. De reden dat Uluru veel bekender is dan Kata Tjuta is vanwege de vorm van de steen. Uluru is slechts 1 ' blok' terwijl Kata Tjuta uit meerdere blokken / rotsen bestaat. Beiden waren enorm indrukwekkend overigens! Het gebied waar deze rotsen liggen heet ' the red center' , vooral omdat het zand rood is (veel ijzer in de grond) maar ook vanwege de droogte. De laatste 2 jaar is er veel regen gevallen dus wij zagen gelukkig ook veel groen. 

Deze rotsen zijn niet altijd zo duidelijk aanwezig geweest. Men denkt dat er miljoenen jaren geleden een binnenlandse zee was, waarbij er tijdens een aardverschuiving rotsen ontstaan zijn. De rotsen hebben diverse vormen die terug te leiden zijn naar deze binnenlandse zee, maar ook de overgebleven zoutmeren in de regio dienen als bewijsmateriaal voor dit verschijnsel.  

Na het bezoek aan deze rots zijn we naar het cultureel centrum geweest, waarbij de hele Aboriginal cultuur nog eens uitgelegd werd middels een informatiecentrum. Na dit bezoekje zijn we teruggereden naar onze camping en hebben geluncht met heuze kamelen-burgers. Check, kan ook van het lijstje met 'vreemd eten'  ;-) Na de lunch hebben we het hele kamp weer opgepakt en zijn we circa 4,5 uur verder gereden naar Kings Creek Station. We kwamen net voor zonsondergang aan, dus uitpakken en genieten van de zon terwijl een aantal mensen begonnen met koken. Vandaag stond er een BBQ op het programma, hierbij mocht de Kangaroo steak niet ontbreken natuurlijk. Het was aan Sieger om deze op de BBQ te bereiden voor de groep. Na wederom een gezellig kampvuuravondje zijn we in onze swag gekropen. Het leuke aan deze avond was dat de gids vertelde dat er ook zeker weten dingo's (een verwilderde hond die afstamt van de Indische steppewolf) op de camping liepen. Toen we net allemaal ingedommeld waren hoorden we een soort gekrijs, iedereen was direct alert, was het dan toch een Dingo? Nee.. Helaas, een soort wilde kat. Maar we waren wel even geschrokken! Behalve Sieger, die was al ver weg in dromenland en kreeg hier weinig tot niks van mee.

De volgende ochtend werden we nog een keer om 5 uur gewekt, derde dag op rij! Ontbijtje erin en weer in de bus gestapt. We zijn naar Kings Canyon gereden en zijn aangesloten bij een andere groep omdat onze gids ziek geworden was. We hebben deze ochtend een prachtige wandeling gemaakt over Kings Canyon. Dit gebergte was ook extreem indrukwekkend, vooral met  mooie kleuren tijdens de zonsopkomst. Deze Kings Canyon Rim Walk duurde een uurtje of 3,5 zodat we om 10 uur weer beneden stonden te wachten op onze gids. De wandeling was 6 km, maar wel met 1000 treden tot de top van de berg. De film Priscilla Queen of the desert is hier opgenomen, voor de genen die van films houden :-) Dit gesteente is erg poreus dus we mochten niet te dicht bij de rand staan, af en toe brokkelen er stukjes af en over tig jaar zal het er weer heel anders uitzien omdat het zo hard slijt. Na deze wandeling zijn we teruggegaan naar de camping en hebben nog een keer uitgebreid geluncht (eten was super goed verzorgd tijdens deze tour) en was het tijd om de spulletjes weer in te pakken. De rit van Kings Creek Station naar Alice Springs duurde nog zo'n 5 uur met slechts 1 korte stop onderweg. De routes zijn erg indrukwekkend in de outback, lange wegen, amper afslagen, weinig verkeer, geen bewoonde wereld onderweg. Wat ons vooral opgevallen is in de outback, dat iedereen op elkaar past onderweg, mensen zijn vriendelijk en beseffen dat ze op elkaar aangewezen zijn. Wat een warm gevoel!

Na dit fantastische avontuur konden we nog een dagje bijkomen in ons hostel in Alice Springs, van Alice Springs vliegen we naar Cairns, op naar ons volgende avontuur; met de camper! Dit zal de komende 3 weken ons huis worden.

Naast foto's zijn er ook filmpjes te vinden van onze reis op de site. 

We hopen dat jullie weer met plezier ons verhaal hebben gelezen, mochten jullie vragen hebben dan horen we dat graag en zullen we proberen deze te beantwoorden.