Indonesie deel 1: Java verkennen als echte locals

Salatiga
Vanaf Kuala Lumpur zijn we vroeg in de ochtend naar Semarang (Indonesie) gevlogen. We zijn hier opgehaald door Ronald, hij was een collega van Sieger zijn vader. 

Na aankomst hebben we ons zelf eerst tot miljonair gemaakt. Door een bedrag van 3,5 miljoen (rupiah dat wel :P ) te pinnen. 

De eerste dagen in Indonesie zijn we verbleven bij Ronald en Barbera in Salatiga. Hierdoor hebben we het eerste deel van onze reis in Indonesie als echte locals kunnen beleven en dit was heel erg bijzonder. Ronald en Barbera hebben in Semarang een voetbalschool opgezet, Ronald wilde het voetbal in het geboorteland van zijn ouders op een hoger niveau brengen, voor iedere jongere ongeacht het geloof of de portomonnee. Ronald debuteerde zelf op 16 jarige leeftijd als prof voetballer bij Heerenveen en later voetbalde bij Cambuur. Op zijn 24e is hij gestopt en verder gegaan met het overbrengen van voetbalkennis. De voetbalschool in Semarang is een initiatief  van de Christelijke kerk, maar toch maakt het niet uit welk geloof de jongens hebben. Ieder kind wat kan voetballen is welkom. Zijn ze geschikt dan kunnen ze kosteloos in de dorm wonen en studeren. Inmiddels zitten er zo'n 60 jongens in de leeftijd 8-21 jaar in de stad Semarang in een dorm. Daar worden hen bepaalde normen en waarden bijgebracht waar ze zich aan dienen te houden. Hier leren ze ook om zich zelfstandig te redden. Ronald zag in Indonesie dat het gebrek aan geld een probleem geeft met de ontwikkeling van kinderen, ook op sportgebied, daarom is de stichting ' Awas Kaki'  opgericht. Dit betekent 'denk om je voeten'. Deze stichting zamelt geld in o.a. Voor voetbal gerealateerde attributen, inrichting van de school of de dorm. Zelf hebben we een bedrag gedoneerd zodat er een waslijn gebouwd kan worden. Voor meer informatie bekijk de website www.Awaskaki.nl. 

Alle donaties zijn welkom ;-)

Ronald stond ons op te wachten op het vliegveld in Semarang en we hebben we eerst een goed smakende cappuccino gedronken en daarna hebben we de voetbal dorm bezocht. Vanaf Semarang zijn we naar Salatiga gereden waar Ronald en Barbera op een prachtige plek wonen. Ronald en Barbera hebben ons kennis laten maken met Dawet. Dit is een koud drankje met jelly stukjes erin, op basis van kokosmelk en suikerstroop. Dit drink je met ijsklontjes erin en het smaakt hemels, vooral als het buiten erg warm is. Na de lunch zijn de mannen samen op de scooter naar de kapper gegaan en Barbera heeft Yolanda leren haken. Even creatief zijn tijdens de reis is ook wel weer leuk! Sieger en Ronald zijn na het bezoek aan de kapper nog even de omgeving gaan verkennen op de scooter.

Het was heerlijk om even zo'n middag tussendoor te hebben. We hebben 's avonds wat gegeten in een restaurant van vrienden van Ronald en Barbera. Het nagerecht was Mango sticky rice, dat was zo ontzettend lekker. Dit is een gerecht van plakkerige rijst, mango en een kokostoevoeging. We zagen dit ook al in Myanmar en Thailand, maar hadden dit nog niet eerder geproefd. Nu weten we wat we in de andere 2 landen gemist hebben, de smaak was fantastisch. 

De volgende dag zijn we na een heerlijk ontbijt rustig aan met de auto op pad gegaan. Eerst hebben we rondom het meer van Salatiga gereden, dit zag er heel indrukwekkend uit. Rond lunchtijd hebben we ergens wat hoger in de bergen een plekje gevonden met prachtig uitzicht over het meer (Elin Beling), dit was een gave plek om te lunchen. 's Middags zijn we naar een luxer hotel met een zwembad gereden, om even lekker af te koelen. Ook hier waren we een ware attractie voor de mensen met name omdat hier weinig toeristen komen. 's Avonds hebben we gegeten in een typisch Indonesisch restaurant, een van de gerechten die we gegeten hebben was een grote gegrilde vis. Verder hebben ze ons kennis laten maken met veel typische Indonesische gerechten.

Op de derde dag is Sieger met Ronald op pad gegaan naar de plaatselijke bouwmarkt en later zijn we met z'n allen naar het tuincentrum gegaan. Alles uiteraard net iets anders als in Nederland, maar zo leuk om te zien hoe locals hier aan hun spullen komen etc.'s Middags zouden we een wandeling naar de top van de berg maken (de berg waar Ronald en Barbera wonen),  maar nadat twee locals toch wel over slangen begonnen hebben we het plan toch maar wat gewijzigd. We hebben de woonwijk te voet bekeken. 

Dag 4 stond in het teken van de voetbalschool. Aan het eind van de ochtend zijn we naar Semarang gereden waar een voetbaltoernooi bezig was, van het team hun voetbalschool/vereniging. Sieger werd tijdens het toernooi aangekondigd als een scout uit Nederland. Na de wedstrijd hebben we ook de oude stad nog bekeken. Hier zijn veel Nederlandse invloeden te zien, o.a. Een ereveld waar KNIL militairen geeerd worden, maar ook veel gebouwen uit de VOC tijd, Semarang is een havenstad namelijk. Veel van de gebouwen en bruggen in de oude stad zijn aangelegd door Nederlanders. We hebben een bezoekje gebracht aan het Holy Stadium (de kerk) naast het sportveld, deze was ook zeer indrukwekkend, er passen maar liefst 16.000 mensen in. Op de terugweg zijn we naar Bandungan gereden, op de top van de berg hebben we een heel goed diner genuttigd. Dit was op een prachtige luxe locatie met een schattig trouwkapelletje, een zwembad en witte pauwen. Genieten. Helaas alweer de laatste avond bij ons gastvrije logeeradres. 

Yogyakarta 
Op dag 5 hebben we afscheid genomen van Ronald en Barbera en zijn we met een zogenaamde Travel naar Yogjakarta gereisd. Dit was vergelijkbaar met de minivan in andere Aziatische landen. Yogyakarta was extreem druk met brommers, auto's, fiets taxi's of motors. Yogya is de grootste studentenstad van Indonesie. De stad is bij toeristen vooral bekend om o.a. De grote tempel ' Borobudur' en de 'Prambanan', maar ook Vredeburg en het Water Castle van de sultan zijn erg bekend. We zijn naar de Borobudur geweest, we hadden het vervoer 's morgens vroeg (half 4 zouden we worden opgehaald) geregeld met ons hostel. Toen er na een uur wachten nog niemand was bleek dat het hotel vergeten was om ons aan te melden voor de groeps tour. Vervolgens hebben ze een taxi voor ons geregeld en betaald, zo hadden we een prive chauffeur voor deze tour.   De eerste stop was een mooi uitzichtpunt vlakbij de Borobudur, waar we een zonsopkomst gezien hebben  met uitzicht op de Borobudur. Daarvandaan zijn we naar de Borobudur gereden.  De Borobudur is een indrukwekkende grote Buddhistische tempel, deze staat op de Unesco Werelderfgoedlijst. Het terrein is ontzettend groot en ziet er prachtig uit. De tempel bestaat uit vele 'stoepa's'  waar je omheen kunt lopen. De Borobudur is zelf een grote stoepa van 123 x 123 meter. Deze heeft 9 etages. Het was er 's ochtends vroeg al heel druk, de tempel is indrukwekkend om te zien. Voor een groot aantal locals waren wij wederom een grotere attractie dan de tempels. We zijn zo'n 25x benaderd om met hen op de foto te gaan. Eerlijk gezegd begint dit na verloop van tijd toch wel een beetje irritant te worden. 
's Middags hebben we het Water Castle bezocht, dit was voorheen het badhuis van de Sultan waar hij met zijn vrouw en kinderen heen ging. Helaas is het niet zo mooi onderhouden dus het ziet er een beetje oud/vervallen uit, maar desondanks mooi om te zien hoe ruim de Sultan leefde. 

Cemoro Lawang (Bromo vulkaan)

Van Yogya zijn we doorgereisd naar Cemoro Lawang, deze busrit nam zo'n 14 uur in beslag en daardoor kwamen we 's avonds pas laat aan in het bergdorpje. Sommige mensen denken dat een half jaar backpacken een luizenleventje is maar 14 uur in een mini-busje en 1 stop voor lunch is niet onze favoriete hobby.  Bij aankomst merkten we direct dat de temperatuur een stuk lager lag dan we de afgelopen dagen gewend waren ( rond de 10 graden) De volgende ochtend zijn we na het ontbijt gaan wandelen richting de Bromo vulkaan. Normaal betaal je ruim 25 euro pp entree/transport kosten maar kozen (wederom) voor een alternatieve route om zo als backpackers kosten te besparen. Via een heel steil zandpad zijn we afgedaald en kwamen op een soort woestijn/maanlandschap uit. Deze zijn we volledig overgestoken en na ongeveer een uur wandelen kwamen we aan bij de Bromo Vulkaan. Nog even 252 traptreden omhoog en toen zagen we een enorme krater. Wat gaaf! Na een tijdje roken we zelfs een beetje zwavelgeur. Wat een prachtige natuur hier. Het kale landschap naar de vulkaan toe was ook erg indrukwekkend en wijds. 

Het dorpje Cemoro Lawang is klein en ligt een uurtje vanaf de bewoonde wereld, het lijkt dan ook alsof je in een afgelegen gebied zit. De weg ernaartoe bevat alleen maar haarspeldbochten en er rijden af en toe busjes naar beneden, maar die zijn veelal van te voren gereserveerd voor mensen. Er zijn wat kleine supermarktjes waar je water/broodjes/chips kunt kopen en een aantal restaurantjes. Die zijn alleen niet allemaal open. Best een bijzondere ervaring. 

De volgende ochtend hebben wij onze wekker om 4.30 uur gezet om de zonsopkomst te zien. Het was een kleine wandeling naar de top van de berg, waar we konden genieten van een prachtig 360 graden uitzicht. Aan de ene kant zag je prachtig het Bromo gebied waar we gister doorheen liepen en aan de andere kant was de lucht prachtig gekleurd van de zonsopkomst. Veel mensen gingen naar een hoger gelegen viewpoint, maar daarvoor moest je veel verder wandelen/klimmen en daar was het ook veel drukker, we konden nu samen genieten van dit uitzicht. Wederom een goede keuze gemaakt dus. Het was overigens wel heel erg koud 's ochtends, in de bergen is de temperatuur echt een stuk lager dan landinwaarts. We konden onze Russische kleren weer onder uit onze backpack halen hiervoor ;)

Na deze zonsopkomst hebben we onze tas ingepakt en gewacht op de bus naar Bali. Het is wat lastig om dit dorpje te verlaten met de lokale bus (bemo), ze wachten totdat er een busje vol is en dat kan zomaar een paar uur duren, maar wij kwamen een tour operator tegen die ons wel naar de ferry richting Bali kon brengen, samen met nog wat andere gasten. Volgens hem zouden we rond 10.00 uur opgepikt worden en rond 15.00 uur of als het druk was 16.00 uur aankomen op Bali. Maar niets is minder waar in Indonesie, we waren pas rond 19.30 uur (Bali tijd al 20.30 uur) op onze bestemming. Daar kwam bij dat we letterlijk opgevouwen zaten achter in het busje. Het guesthouse waar we aangekomen zijn doet deze lange reis snel weer vergeten, het is ronduit fantastisch, het voelt als een luxe resort. Hier gaan wij lekker genieten en uitrusten.

Nog wat leuke facts over Indonesie;

In Indonesie ligt veel Hollandsche geschiedenis, dit zag je o.a. terug in de gebouwen in Semarang, maar ook een heel aantal woorden zijn hetzelfde:

Wastafel
Koelkast
Gordyn
Sprei
Knalpot (uitlaat)
Pabrik (fabriek)
Gratis
Korting
Apotek

Teh (thee)

Kopi (koffie)

Handdoek

Kantor Pos (postkantoor)

Tot zover een lesje Indonesische cultuur en onze belevenissen op het eiland Java. De komende 2 weken maken we een reis op en rond Bali.

Selamat tinggal!