Trans Mongolie Express

Gedurende onze wereldreis zullen we een groot aantal bijzonderheden afstrepen op onze bucketlist, op nummer 1 stond de Trans Mongolie Express. We zijn zojuist aangekomen in Beijing en willen jullie meenemen in hoe wij de afgelopen dagen de Trans Mongolie Express beleefd hebben.

Vanaf het hotel werden we door de taxi afgezet bij het Yaroslav trein station. Onze taxi chauffeuse, die volstrekt voldeed aan het beeld van een stereotype Russische vrouw en zeker niet aan het beeld van een taxi chauffeur, kon ons dus ook niet echt vertellen waar we de ingang van het station was. Ze was hier nog nooit eerder geweest, volgens ons had ze zelfs nog nooit eerder in een auto gereden. Maar we waren gelukkig mooi op tijd om het zelf uit te zoeken. Alleen bleek dit toch lastiger dan verwacht, overal stonden bordjes in het Cyrillisch en de bordjes die wel leesbaar waren voor ons, wezen ons telkens een andere richting uit. Tel daar bij op dat niemand Engels spreekt, zelfs de informatiebalie niet waar toch echt een Engels vlaggetje bij staat.

Na wat rondgelopen te hebben op het station zagen we een bord met daarop ons trein nummer 6 staan. Spoor 3 moesten we hebben.

Wagon 16, Coupe 5 en bed 17+18 zouden onze verblijfplaats worden voor de komende 74 uur. We deelden deze coupe met 2 Russen. Gelukkig sprak 1 van hen Engels en kon hij ons wat vertellen over o.a. Moskou en Rusland. 

Om exact 23.55 uur vertrok de trein richting Beijing.. We vulden de dagen voornamelijk met eten, slapen, lezen, spelletjes doen en rondlopen. Af en toe konden we even uit de trein tijdens een stop. Vaak waren dit stops van ongeveer 20 minuten, echt ver weg van de trein durfden we niet want we wilden niet achter blijven op het perron ergens ver weg in Rusland. 

Voor onze "kamergenoten" was 1 van deze stops het eindpunt, na een paar uur de coupe voor ons zelf gehad te hebben kregen we bij een volgende stop 2 nieuwe Russische kamergenoten. Deze spraken beide geen woord Engels en sliepen bijna de hele dag. Na een aantal stops bereikten zij ook hun eindbestemming, om 2 uur 's nachts stapten zij uit in Novisibirsk en kwamen er voorlopig geen nieuwe gasten voor terug.

De volgende ochtend konden we dus in alle rust ontbijten in onze coupe. Het ontbijt bestond uit door ons zelf mee gebracht (droog Russisch) brood, jam en roomkaas en thee/koffie. 

Er is een restaurant wagon in de tein maar wij hebben ervoor gekozen om zelf eten mee te brengen voor deze reis, voor de avonden hadden we noodles gekocht, in de trein was onbeperkt (gratis)kokend water verkrijgbaar.

Dat Russen in de trein veel delen kwamen we in de middag achter; onze nieuwe 'kamergenoot' , een oma-tje, was zo lief om allemaal lekkere hapjes met ons te delen. Tussendoor bleef ze stug hele verhalen in het Russisch houden tegen ons waar wij niks van begrepen, maar dat maakte haar niet uit. Met behulp van Google-translate konden wij haar toch vriendelijk bedanken voor al het lekkers. 

De volgende ochtend om 7.13 uur was het onze beurt om de trein te verlaten, een tussenstop van 3 dagen in Irkutsk en Listvyanka. Listvyanka is bekend om het Baikal meer, het grootste zoetwater meer ter wereld, met een oppervlakte van 31.500m2 is dit bijna net zo groot als Belgie. In de zomer komen veel Russen hier lekker ontspannen en zwemmen in het meer maar in de winter is dit meer bedekt met een dikke laag ijs van ruim een meter.  

Dinsdag zijn we naar Irkutsk gegaan om alvast in de buurt van het treinstation te zijn. Irkutsk is ook een prachtige stad met veel mooie gebouwen, parken en beelden.Woensdagochtend vertrokken we vanuit Irkutsk riching Ulaan Bataar (Mongolie). In tegenstelling tot het eerste gedeelte zaten we nu in een luxer gedeelte van de trein en hoefden we deze niet te delen. Rond middernacht bereikten we de grens van Rusland en Mongolie. Dit betekende dat eerst de Russische douane langs kwam, vervolgens volgde er en zeer uitgebreide drugscontrole waarbij er eerst mensen met honden langs kwamen, daarna werden we ondervraagd en tot slot keerden ze letterlijk de hele coupe op zijn kop, alles wat open kan ging open, zelfs het plafond en andere luiken in onze coupe waarvan wij niet eens wist dat ze bestonden. Maar onze bagage... Daar werd alleen naar gevraagd of we alleen maar kleding mee hadden.

Toen dit alles achter de rug was reden we zo'n 10 minuten en kwam de Mongolische douane de trein in. Deze mensen waren een stuk vriendelijker. Rond 1.00 uur was alles klaar en waren we de Mongolische grens over en zijn we gaan slapen.

De volgende ochtend rond 7 uur kwamen we aan op station Ulaan Bataar, onze volgende stop, hier stond onze gids voor de komende 3 dagen Anha al op ons te wachen. Na een rit door een prachtig landschap kwamen we aan bij onze slaapplaats: een Ger camp. Het vuur in onze  tent was al heerlijk opgestookt dus het was een warm welkom.In de middag hebben we samen met de gids een wandeling gemaakt in de omgeving, hij vertelde ons veel over de historie van Mongolie en over de huidige stituatie, Mongolie is echt een land in opkomst. Ondertussen hadden we prachtige uitzichten en genoten van het zonnetje in het land van 'the blue sky' 

Vrijdag hebben we een bezoek gebracht aan een Nomaden familie, dit zijn de orginele bewoners van Mongolie en trekken nog altijd door het land. We werden welkom geheten met een kop Milk Thea (thee, met melk en zout) en andere lekkernijen. We hebben wat gesproken over de leefwijze van Nomaden. Daarna werden de paarden voor ons opgezadeld en hebben we een tocht gemaakt door het prachtige landschap als heuze cowboys ;) Na wederom een zeer zoute kop thee was het tijd om weer te vertrekken en onze Ger tent op te zoeken. 's Avonds hebben we nog een aantal traditionele Mongoolse spelletjes gespeeld.

De volgende ochtend moesten we weer inpakken want we werden weer naar de bewoonde wereld gebracht. Voordat we in Ulaanbaatar aankwamen maakten we een stop bij het 40 meter hoge en vooral indrukwekkende beeld van Dzjenges Khan. Vervolgens hebben we nog wat rondgelopen door de stad, waar de helft van alle 3 miljoen Mongoliers woont en zijn we vroeg gaan slapen omdat de volgende ochtend vroeg de wekker weer ging voor het laatste gedeelte van de Trans Mongolie Express. 

Bij aankomst op het station kwam net de trein aanrijden, dit maal hadden we een Chineese coupe en wederom voor ons zelf. Met prachtige uitzichten op uitgestrekte vlaktes, onder andere door de Gobi woenstijn, verlieten we Mongolie. 

Rond 21.00 uur kwamen we aan bij de Chineese grens, na de paspoort controle reed de trein een soort van werkplaats in en werden alle coupes losgekoppeld en omhoog getilt, het Russisch/Mongoolse onderstel van de trein werd vervangen voor een Chinees onderstel want treinen in China kunnen alleen op een Chinees onderstel door China reizen. Na ruim 4 uur was dit klaar en konden we verder richting onze eindbestemming Beijing

Met het bereiken van Beijing hebben we 7.691 kilometer per spoor afgelegd, zijn we door 7 tijdzones gegaan,  hebben we hebben we in 3 types treinen gezeten, hebben we 6 nachten in de trein geslapen, was de koudste temperatuur -27 graden (Irkutsk) en hebben we samen 18 pakjes noodles gegeten ;) 

Voor ons beide stond de Trans Mongolie Express hoog op onze bucketlist, een ervaring die we nooit meer zullen vergeten en iedere avonturier aanraden.

Op naar ons volgende avontuur; CHINA!!